çıktım hayatından
giderken ardıma bile bakmadan
neyim varsa topladım ellerimle
yüreklice...dimdik !
yeni başlangıçlara yelken açtım.
kırgınlığın öfkesiyle
bir veda bile etmeden ayrıldık
başlarken yemin etmiştik oysa
kötü günde de, iyi günde olduğu gibi beraber olacaktık
olmadı...olamadık.
gurur kalelerini terkedip
affın kapılarını açamadık.
neydi bizi bu kadar bencilleştiren?
senin değişkenliğindeki korkularım mıydı?
''seni sevmiyorum'' diyen dilin
kolaylığın mıydı?
''ben de seni'' derken ben gerçek miydim acaba?
ayrıldık işte!
ne olduysa oldu...!
giderken bıraktığım boş oda kaldı sana
onu ne ile doldurursan doldur artık !
özgürsün!
ister benli gecelerin kokusuyla
ister sensiz gecelerimin hüsranıyla doldur.
giderken son dileğim
benden sonra yaşayacağın her aşkta
bende bulamadıklarını bulursun inşallah!
ben de, senin bana öğrettiklerinle ayakta kalacağım
vira bismillah!
gülden ışık
28.7.2007 ist.
Etiketler: ayrılık
2 Yorum:
kar kesti yolu sen yoktun
evet ..giderken, çocuklarımın yaşadığı acıdan doğdu..haliyle bu acılar beni de vuruyor..
Yorum Gönder
Kaydol: Kayıt Yorumları [Atom]
<< Ana Sayfa