BABAM

çatık kaşlarının altında

yetim bakan gözlerinin

''ben çok acı çektim'' diyen bakışlarında

hep yorgunluk olsa da 

selamını, selamdan esirgemeyen 

babam.

yüreklerimiz

suç işlemiş çocuk yaramazlığına takıldığında

korkmamanın cesaretiyle

boynuna yüzsüz sarılışımızda

sırtımızı sıvazlıyarak omzuna yasladığın

dertlerimizi seven babam .

bahçemizde açan her çiçekte

parmak izlerinin olduğu söylencesinde

her ağacın ilk meyvesini paylaştığın

çocukların büyümüş hallerinde

seni gördüğümüzü söylemesekte

bildiğini çiçeklerinden anladığımız babam.

ak düşmüş saçlarımızın

sana benzerliğinde sensiz üzülen yaşamımızın

yalnızlığını paylaşan yıllar ötesindeki resimlerin

seni ne çok özlediğimizi görmüş müydü?

görmüş ki....

duruşlarında

ne çok'' baba ''olacağımızı önceden bilen babam.

gülden ışık

10.04.2007